" വൈധവ്യത്തിന് ഹോമാഗ്നിയില് സ്വയമെരിയുമ്പോള് വ്യര്ത്ഥ ചോദ്യങ്ങള്ക്ക് ചുറ്റും വട്ടം കറങ്ങുന്ന സ്വജനങ്ങളെ
എങ്ങിനെ നേരിടും....???
സ്വപുരുഷനിന് ചിതയടങ്ങും മുന്പേ മംഗല്യദല്ലാളന്മാര് ബന്ധുക്കള് പടികയറും
കാലം..
സദാചാരബോധമില്ലായ്മ മാനവീയമോ...
വിധവയുടെ കണ്ണീരില് കാമം തിരയുമ്പോള് അപചയം തേടുന്ന പൈതൃകങ്ങള്...
സഹതപിക്കും മുഖങ്ങള്ക്കുള്ളിലെ വൃകങ്ങള്,ചോരകുടിച്ചു മതിയാവാത്ത കുളയട്ടകള് ഒളിഞ്ഞും തെളിഞ്ഞും ഇരയെ തേടുന്നു..
തങ്ങള് വരച്ച വരയിലൂടെ നടത്തിയും ചട്ടങ്ങളുണ്ടാക്കി ചരടില് കെട്ടിയും നയിക്കുന്നു ചിലപേര് ...
സ്നേഹം നിറച്ച മുഖങ്ങളിന് പിഴയ്ക്കുന്ന വാക്കുകള്ക്കു മുന്പില് പടിയിറങ്ങുന്ന മാതൃത്വം, കെട്ടിന്റെ ബന്ധങ്ങള് ചരടുപ്പോട്ടുമ്പോള് തീരുമെന്നറിയാതെ...
വിധ്വംസനം ശീലമാക്കിയോര് സദാ വിധിക്കുന്നു തീര്പ്പുകള്..ആതങ്കചിത്തത്തെ ഉന്മാദമാക്കി വായുവില് നിന്നും വിഭൂതിയെടുക്കുന്നു ചിലര്..
അജശുനകന്യായത്തിലധിഷ്ടിതമി ജനങ്ങള് ആത്മവിചിന്തനം നടത്താത്തതെന്തേ..??
വിജനമായ വഴിത്താരയിലേക്കു മിഴിപായിക്കുമ്പോള് നീര്പ്പോളകളാണ് ബന്ധുത്വമെന്ന തിരിച്ചറിവില് ഒരു വഴി
പലവഴിയായ് പലവഴിയൊത്തു
ചേര്ന്നൊരുവഴിയായ് നിരനിരയായ് തെളിയുന്നു ക്ഷേത്രഗണിതങ്ങള് മുന്പിലായ്....
ചേര്ന്നൊരുവഴിയായ് നിരനിരയായ് തെളിയുന്നു ക്ഷേത്രഗണിതങ്ങള് മുന്പിലായ്....
കണക്കുകള് പിഴച്ചുപോയ് കാഴ്ചയ്ക്ക് തിമിരം ബാധിച്ചുപോയ്..തനിച്ചൊന്നും ചെയ്യാനാകാതെ വിപ്രയോഗത്തില് വിലപിക്കുമ്പോള്
ഒരു ഊന്നുവടിക്കായി വിഹ്വലയായവള് ഇരുട്ടില് തിരയുമ്പോള് വിഫലമീ
പ്രതീക്ഷയെന്നോതേണം അക്കാതുകളില്....
പ്രതീക്ഷയെന്നോതേണം അക്കാതുകളില്....
വിധവയെന്നത് വിളിപ്പേര് മാത്രം...
ഇത് നിയതിയുടെ നീതിയെന്നറിയേണം..
ഇനി നിന്റെ വീഥികളില് കൂരിരുള് തടസ്സമാവില്ല..തിരയെണ്ണി തീര്ത്ത ജന്മമിതെന്നു പറയരുതാരും ധീരധീരം നടക്കേണം സ്വയമേ തീര്ത്ത വഴികളില്...
മാനിനീ... ഇനി നിനക്കായ് പിറക്കേണം പുത്തനുഷസ്സുകള്..."
................................................................
................................................................
................................................................